7 billion people, 14 billion faces

Chyba nie muszę tłumaczyć, od razu mogę przejść do narzekania. Chociaż czy ja narzekam? Ja tylko jestem zrzędliwą smarkulą, która wolałaby zostać w swoim świecie każdego ranka, gdy musi zderzyć się ze smutną, szarą rzeczywistością i patrzeć na te fałszywe gęby z odbitym na czole: "I TAK NIC DLA MNIE NIE ZNACZYSZ, UŚMIECHAM SIĘ, BO COŚ CHCĘ". Nie żebym to u Was widziała! Gdzieżby tam!
Dobra, nie jest źle, są przecież wyjątki, ale dzisiejszy świat opiera się na konsumpjonizmie --> zachłanności --> wyimaginowanym potrzebom materialnym --> zapomnieniu o drugim człowieku --> zaniku emocji, czy głębszych uczuć. Rzeczywiście, kolorowo się to nie przedstawia. Ale kto może w stu procentach temu zaprzeczyć? Tak jest; 'jak chcesz coś ode mnie, to nagle wiesz, gdzie mnie znaleźć!'. Oczywiście wszyscy jak jeden zaprzeczamy, że nie, że jak w ogóle można było tak pomyśleć?! Zabawne.
Jakby z faktem nie będę się kłócić, ciekawi mnie bardziej, skąd się to wzięło? Bo mnie się wydaje, że początki nie były takie złe, ktoś po prostu potrzebował pomocy, a gdy się zorientował, że na kimś może ugrać wiele więcej, NO KTO BY NIE SKORZYSTAŁ?! To niewesołe, gdy sobie uświadamiamy jak przechodzimy do manipulacji innymi i wykorzystywania, w sposób który nam będzie odpowiadał. W którym momencie liczy się już dla nas tak bardzo tylko efekt końcowy, nasz sukces, że kompletnie usuwamy ze świadomości CZŁOWIEKA.
Już na początku powinnam założyć, że piszę tutaj o, bądź co bądź, bardziej poważnych kwestiach o które toczy się istotna sprawa, ale liczę na to, że moich wypocin nie uznacie za zwykłą paplaninę, tylko że jednak chcę coś przekazać, dla mnie ważnego, bo wszyscy widzą, ale nikt o tym nie mówi. Ignorancja? Czy ślepota? Wszyscy już na swój sposób jesteśmy idiotami w tym społeczeństwie ogłupianym przez bodźce (różnorodne) zewnętrzne, więc czemu ja się dziwię, że po usunięciu z nas maleńkich resztek człowieka stajemy się zwierzętami? Wychodzimy z założenia, że skoro CHCĘ, to DOSTANĘ to. Bez względu na to JAK. Nie zwracając uwagi na ludzi, którzy często nam w tym pomogą, bo ktoś się zawsze znajdzie; jak nie ten, to inny.
Dwulicowość jest ukryta pod tak różnymi sprawami, że nadal mnie jeszcze zaskakują. Zaczynając od załatwiania jakiś brudnych spraw, przez manipulowanie innymi do grania na uczuciach i wykorzystywania uczuć drugiej osoby. Jak bardzo trzeba mieć zepsute sumienie, żeby żerować na innych. Jak bardzo "nie rób drugiemu, co Tobie niemiłe" nie ma już znaczenia? Czemu jesteśmy tak zepsuci? Z jednej strony potrafimy zachwalać, podziwiać, zachwycać się i sprawiać tym samym komuś przyjemność, a z drugiej po kilku minutach te słowa nie mają już żadnego pokrycia przy oszczerstwach, kłamstwach i obrazie.
Nie wierzę w ludzi, nie wierzę w ludzkość. Już. Mam nadzieję, że wyznawana przeze mnie Zasada Ograniczonego Zaufania po wielu porażkach będzie czymś dobrym, czymś co mi niejako pomoże odnaleźć się w tym zepsutym świecie i może troszkę go poprawić.




________________________________________________
"Ktoś przez nich płacze, teraz kłamstwo jest prawdą
Nie pójdziemy do piekła, bo trafiliśmy już tam dawno"
- HuczuHucz

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Świat się kończy!

Obraz
Przykro mi, ale musimy się z tym pogodzić. Era internetu dopadła nas bardziej, niż nam się wydaje. Przykro mi o tym pisać, ale jakoś czuję, że muszę się wyżalić światu ze świata. HISTORIA OPARTA NA FAKTACH Kładłam duże nadzieje w tym związku. Wydawało się, że będzie idealnie. Ona była totalnie zauroczona, zakochana, nie widziała nic poza Nim. To znaczy...poza Jego zdjęciami i oknem rozmowy z Nim. Smutna relacja opierająca się na słowach pisanych przez komunikator. Mówię smutna, bo znam finał historii. Poznali się bardzo dobrze. Znajomość trwa od trzech tygodni, a wiedzą o sobie naprawdę wiele. Ona ma skłonności to zbytniego otwierania się przed nieznajomymi, chyba Jemu to nie przeszkadzało, pozwolił Jej na to, a Ona zaufała. Znaleźli wspólny język i znajomość się rozwijała. Wreszcie mogli się spotkać, pojechała do Niego (przy świetnie sprzyjającej okazji jaką była wycieczka do Jego miasta). Teoretycznie pojechała do Niego; mieli się spotkać około godziny 15. Pasmo nieszczęść
Czytaj więcej

Skutki uboczne

Obraz
Wszystko jest takie śmieszne i takie zabawne. Nie przejmujmy się niczym, bawmy cały czas! No bo czemu nie? To chyba przez świat. Nie pozwala nam na bycie stale takimi dziećmi. Wszystko jest takie cudowne do czasu. Różnie z nim bywa, ale na zdrowy rozsądek, nie jesteśmy w stanie bawić się w swoim życiu wciąż i nieustannie. Niestety. Nie mam nawet na myśli okresu dorastania, potem podjemowania ważnych decyzji, stawania się dorosłymi. Chodzi mi o każdy dzień, pojedyncze momenty, które musimy wyważyć, dobrze zdecydować jakie będą, jakimi my mamy być w danej chwili, ponieważ każda taka chwila odbija się w mniejszym lub większym stopniu w przyszłości.  Już kiedyś pisałam o życiu, jako konstrukcji przyczynowo-skutkowej. Nieważne, jak bardzo żylibyśmy "ideologią #YOLO" nie przeskoczymy tego, że kiedyś poniesiemy konsekwencje wszystkich swoich czynów. Nieistotne, czy są i jak bardzo istotne lub czy efekty zobaczymy po ułamku sekundy, kilku dniach, roku. Czasem nawet nie zwrócimy
Czytaj więcej

#internet_friends #no_life #real_world_sucks

Troszku z dedykacją Ja tam życia bez internetu sobie nie wyobrażam. Do pewnego stopnia jestem uzależniona. Oczywiście zdaje sobie sprawę z ważniejszych rzeczy, ale, już abstrahując od źródła wiedzy, jest to miejsce do wyrażania siebie, swoich emocji. No i tak, ludzie publikują się w internecie, bo w realnym świecie nie są dobrze odbierani, nie są w ogóle odbierani i internet traktują, jako pewnego rodzaju ucieczkę? Czy może nawet nie próbowali i zamykają się przed światem ukazując siebie tylko tutaj? W każdym razie w internecie jest lepiej. Jest prościej. Wszystko możesz wcześniej przemyśleć sto razy, dokolorować, zretuszować. Możesz poczuć się lepszym. Często tylko w wyidealizowanym świecie możemy coś znaczyć, kogoś zainteresować, ktoś może nam ofiarować pomoc. Znajomości internetowe. Każda opiera się na innej relacji, od zakochania się w czyimś zdjęciu, przez zainteresowanie poglądami do chęci pomocy komuś. Każda z założenia jest czymś dobrym. Ale różnie bywa. Zakochaliśmy s
Czytaj więcej