Miłość nie istnieje

HA! Komu zburzyłam świat?!

PRZED SKORZYSTANIEM SKONSULTUJ SIĘ Z LEKARZEM LUB FARMACEUTĄ, GDYŻ KAŻDE ZAUROCZENIE NIEWŁAŚCIWIE STOSOWANE ZAGRAŻA TWOJEMU ŻYCIU BĄDŹ ZDROWIU

Serio mówię. Ale jest nam to potrzebne do życia. Te wymyślone uczucia.
Jak na załączonym obrazku. Często nam pomagają w jakimś trudnym okresie. Jest nam ciężko i ile z nas łapie się wszystkiego co tylko, choćby pozornie, może nam pomóc. Szukamy zrozumienia, obecności, wyrozumiałości, akceptacji. A jeśli źródło tego jest jeszcze przystojne, bądź urocze...wpadliśmy w pułapkę. Bo nikt mi nie wmówi, że wpadanie w sidła zauroczenia z powodów problemów i zagubienia można nazwać miłością. Może można potem o to zadbać, pielęgnować to uczucie, ale na pewno samo z siebie miłością nie jest i szybko i nie będzie. To zatracenie, w pewnym sensie. 

Ale za szybko podsumowałam, jak pesymistycznie to postrzegam. A chcę przedstawić cały cykl zatracania się i zamiast powstawania to coraz mocniejszego upadania, bo zaczyna nam się idealny świat rozmywać.
Przede wszystkim to opieramy uczucie, bądź co bądź, na wyglądzie, fizyczności. Zauroczenie na tym polega. "Zakochałam się w jego oczach", "Jej uśmiech jest powalający"...bla bla bla. Przyciągamy się, bo się sobie podobamy, jesteśmy siebie ciekawi coraz bardziej, uczucie, choć w zasadzie pożądanie , wzrasta. To jest piękne. Ale to nadal nie jest miłość. Niesamowite jest to, że nam to wystarcza. Podobno to złe, nie możemy się poddawać żądzom. (o matko, jak to brzmi!) Ja w tym nie widzę nic złego. Złem zaczyna być, gdy tylko jednej osobie odpowiada taki układ. Ale nie bądźmy pesymistyczni.

Ile może trwać taki układ? Dwa miesiące? Trzy? Może maksymalnie dwa tygodnie? Zależy od potrzeb i częstotliwości widywania się. Potem przyzwyczajenie bierze górę, bo jesteśmy chętni poznawać coraz to nowsze rzeczy, a z czasem wszystko zaczyna wydawać się nijakie, zwyczajne.  Wtedy już nie nazywasz tego miłością, widzisz w tym brak sensu, trochę uzależnienie od siebie wzajemnie, ale nic więcej, nic Cię już nie trzyma.



Trzeba się pożegnać, porzucić wszystko, zostawić marzenia, swoje niespełnione uczucia, schować dumę. Nikomu nie jest żal. Od dawna nie widziało się w tym sensu. Zmarnowany czas? Nie sądzę. Nowe doświadczenia, siła na przyszłość, nowe zdolności pokonywania problemów.
I uświadamiasz sobie, jak słabe jest Twoje życie i na czym je opierasz. Wtedy możesz zacząć się martwić. Całe szczęście, że chociaż to zauważasz. To nie koniec świata, to początek nowego, nowej Ciebie. Wszystko może się zmienić, chociaż...tak jak było, tak jest łatwiej...
To wszystko zbyt płytkie, płaskie, białe, nijakie, smutne. Po prostu unikaj "miłości" za wszelką cenę. :)

Kochałam raz. To niedziwne, nie grzeszę wiekiem. W związkach byłam...parę razy. Bez miłości. Ja w to nie wierzę. Z czasem to przyzwyczajenie i uzależnienie od siebie, które odpowiada obojgu.




________________________________
"odezwij się czasem
ciekawy jestem
gdzie i z kim teraz
umierasz"
- Jarosław Borszewicz







Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Świat się kończy!

Obraz
Przykro mi, ale musimy się z tym pogodzić. Era internetu dopadła nas bardziej, niż nam się wydaje. Przykro mi o tym pisać, ale jakoś czuję, że muszę się wyżalić światu ze świata. HISTORIA OPARTA NA FAKTACH Kładłam duże nadzieje w tym związku. Wydawało się, że będzie idealnie. Ona była totalnie zauroczona, zakochana, nie widziała nic poza Nim. To znaczy...poza Jego zdjęciami i oknem rozmowy z Nim. Smutna relacja opierająca się na słowach pisanych przez komunikator. Mówię smutna, bo znam finał historii. Poznali się bardzo dobrze. Znajomość trwa od trzech tygodni, a wiedzą o sobie naprawdę wiele. Ona ma skłonności to zbytniego otwierania się przed nieznajomymi, chyba Jemu to nie przeszkadzało, pozwolił Jej na to, a Ona zaufała. Znaleźli wspólny język i znajomość się rozwijała. Wreszcie mogli się spotkać, pojechała do Niego (przy świetnie sprzyjającej okazji jaką była wycieczka do Jego miasta). Teoretycznie pojechała do Niego; mieli się spotkać około godziny 15. Pasmo nieszczęść
Czytaj więcej

Skutki uboczne

Obraz
Wszystko jest takie śmieszne i takie zabawne. Nie przejmujmy się niczym, bawmy cały czas! No bo czemu nie? To chyba przez świat. Nie pozwala nam na bycie stale takimi dziećmi. Wszystko jest takie cudowne do czasu. Różnie z nim bywa, ale na zdrowy rozsądek, nie jesteśmy w stanie bawić się w swoim życiu wciąż i nieustannie. Niestety. Nie mam nawet na myśli okresu dorastania, potem podjemowania ważnych decyzji, stawania się dorosłymi. Chodzi mi o każdy dzień, pojedyncze momenty, które musimy wyważyć, dobrze zdecydować jakie będą, jakimi my mamy być w danej chwili, ponieważ każda taka chwila odbija się w mniejszym lub większym stopniu w przyszłości.  Już kiedyś pisałam o życiu, jako konstrukcji przyczynowo-skutkowej. Nieważne, jak bardzo żylibyśmy "ideologią #YOLO" nie przeskoczymy tego, że kiedyś poniesiemy konsekwencje wszystkich swoich czynów. Nieistotne, czy są i jak bardzo istotne lub czy efekty zobaczymy po ułamku sekundy, kilku dniach, roku. Czasem nawet nie zwrócimy
Czytaj więcej

#internet_friends #no_life #real_world_sucks

Troszku z dedykacją Ja tam życia bez internetu sobie nie wyobrażam. Do pewnego stopnia jestem uzależniona. Oczywiście zdaje sobie sprawę z ważniejszych rzeczy, ale, już abstrahując od źródła wiedzy, jest to miejsce do wyrażania siebie, swoich emocji. No i tak, ludzie publikują się w internecie, bo w realnym świecie nie są dobrze odbierani, nie są w ogóle odbierani i internet traktują, jako pewnego rodzaju ucieczkę? Czy może nawet nie próbowali i zamykają się przed światem ukazując siebie tylko tutaj? W każdym razie w internecie jest lepiej. Jest prościej. Wszystko możesz wcześniej przemyśleć sto razy, dokolorować, zretuszować. Możesz poczuć się lepszym. Często tylko w wyidealizowanym świecie możemy coś znaczyć, kogoś zainteresować, ktoś może nam ofiarować pomoc. Znajomości internetowe. Każda opiera się na innej relacji, od zakochania się w czyimś zdjęciu, przez zainteresowanie poglądami do chęci pomocy komuś. Każda z założenia jest czymś dobrym. Ale różnie bywa. Zakochaliśmy s
Czytaj więcej